VBR-Tactical
Kunststofwapens harde feiten
© Copyright protected by Rik Van Bruaene
Kan men een nieuwe technische evolutie stoppen?
Weapon control is an illusion!
Everybody should have the right to defend himself and everybody should
have the right to have access to a weapon to protect his own life…
..
De anti-wapenlobby krijgt er kippenvel van…
Kunststof wapens harde feiten!
De Volkspistole HK VP70
Om enig inzicht te krijgen over de praktische toepassing
van kunststof bij handvuurwapens moet men terug gaan
in de tijd tot 1970 bij de Duitse firma Heckler & Koch die
met het HK VP70 pistool het eindresultaat had bereik uit
verschillende wapenontwikkeling voor een nieuw
algemeen militair pistool. Na de tweede wereldoorlog
waren er in Duitsland nog verschillende projecten
lopende om een “Volkspistole” te maken met de productie
technieken van gestampte plaat die tijdens de twee
wereldoorlog reeds in beperkte mate toegepast werd. Om
een zo economisch product te kunnen maken werd toe
gebruik gemaakt om zoveel mogelijk wapenonderdelen
uit plaatstaal te persen. Dit was toen de meest
economische productie techniek die in verschillende
werkplaatsen kon uitgevoerd worden. Met de technische
vooruitgang kregen pistolen bedoeld voor militair gebruik een grotere magazijncapaciteit en de
mogelijkheid om volautomatisch te vuren. (Vollautomatische Pistole). Het resultaat was een pistool met
een aanzienlijk zwaarder gewicht die nog hoofdzakelijk gemaakt werd uit plaatstaal onderdelen. Bij de
opkomst van nieuwe kunststofproducten was Heckler&Koch het eerste bedrijf die grote hoeveelheden
plaatstaal uit het pistoolframe vervangen heeft door een kunststof frame. Hierdoor bekwam men een
wapen waarbij het gewicht aanzienlijk lager was en het kunststofframe had een belangrijk aantal
technische voordelen. Uiteindelijk is het H&K VP70 pistool nooit een groot succes geworden. Het
volautomatisch concept voor een pistool en een eventuele 3-schot vuur stand werden niet algemeen
aanvaard als noodzakelijk voor een militair pistool en het eerder bonkerig uitzicht van het wapen was geen
succes op de civiele markt.
Glock 17
In het jaar 1980 besliste Gaston Glock om mee te dingen voor het contract om het Oostenrijkse leger
uit te rusten met een nieuw militair pistool. Hoewel Gaston Glock geen ervaren wapenontwerper was,
had hij een ruime ervaring om allerhande accessoires te maken in kunststof. Als specialist in
kunststoftoepassingen heeft hij dan ook zijn eigen visie over een militair pistool ontwikkeld waarbij
vrijwel alle onderdelen die niet onderhevig waren aan zware krachten, vervaardigd werden uit
kunststof.
Het resultaat was het Glock 17 pistool die in tal van
opzichte revolutionair was t.o.v. de ander militaire pistolen.
Uiteindelijk werd het Glock 17 pistool geselecteerd door
het Oostenrijks leger. Het Glock 17 werd “plastic wapen”
genoemd en een heuse anti-plastic wapens campagne
werd opgezet om het wapen te bannen op basis dat het
Glock 17 pistool zogezegd niet te detecteren was door de
metaaldetectors in de luchthavens. Journalisten gingen
met een Glock 17 pistool bloot in de hand dwars door de
metaaldetectors van de luchthavens zonder enig alarm,
wat tot vele commotie leidde. Uiteindelijk waren de
metaaldetectors in de luchthavens simpelweg niet
nauwkeurig genoeg gekalibreerd om een wapen met
weinig metaal te detecteren. De Glock 17 overleefde de
anti-plastic wapenaanval en de voordelen van de ruime
kunststoftoepassingen in wapens wordt nu vrijwel bij alle wapenfabrikanten toegepast.
C.I.A. steun voor kunstof wapens.
Het feit dat plastiek wapens voor korte tijd ondetecteerbaar waren voor de metaaldetectoren op de
luchthavens hadden voor de geheime diensten
belangrijke voordelen. Zo konden geheime agenten
zich zonder problemen met hun wapen over de
wereld verplaatsen via de luchthavens. De CIA heeft
zelfs ontwerpers aangemoedigd om volledig
ondetecteerbare wapens te ontwikkelen. Feit is dat
zowel de CIA als de KGB beschikten over
verschillende soorten ondetecteerbare wapens
gemaakt uit kunststof en ceramische materialen.
Technische beperkingen van kunststof lopen
Als gevolg van de belangstelling voor kunststofwapens werden
op verschillende plaatsen in de wereld onderzoekingen gedaan
naar de mogelijkheden van kunststofwapens. In de crisis jaren
’90 is de Belgische kunststof verwerkende industrie betreffende
het spuitgieten van kunststof onderdelen zwaar onder druk
komen te staan van de Chinese en Oost-Europese
concurrentie. Bij wijze van innovatie zijn ook in Vlaanderen
wapenprojecten opgestart. Meeste van deze wapenprojecten
zijn mislukt op basis van te weinig technische wapen kennis.
Plastiek wapenonderdelen kraakten af. Plastiek lopen
ontploften of begonnen te branden en tal van andere technische
mislukkingen.
In navolging van de algemene
internationale onderzoeken naar de
mogelijkheden van kunststofwapens,
werd er in de jaren ‘90 bij VBR-Belgium
in West-Vlaanderen onder een geldige
vergunning, eveneens een
kunststofwapen project opgestart onder
de naam Polygun.
In tegenstelling tot de Vlaamse
kunststof spuitgiet bedrijven die voor
hun experimentele wapens een
standaard ABC kunststof gebruikten en
zelf de speciale spuitgietmatrijs
maakten, werd er bij VBR-Belgium
gestart met een halffabricaat
kunststofstoort die geselecteerd werd
op basis van de hoge technische
eigenschappen die nodig waren voor
het wapenproject. Deze halffabricaat
kunststof werd dan uitgefreesd op een
standaard freesmachine tot de
gewenste vorm.
De lopen van deze Polygun
kunststofwapens werd voorzien van
een soort trekken die het projectiel
lieten roteren en voor de nodige
precisie en stabiliteit zorgende.
Het plastiek wapentje was gemaakt in
het .22 LR kaliber en voor de test van
deze kunststofwapens werden twee
soorten .22 LR munitie gebruikt.
Vooreerst werden er Remington
standaard velocity .22 LR Thunderbolt
patronen gebruikt. Deze standaard .22
LR patronen beschikken over een zacht
loden kogelpunt waarin de trekken van
de kunststofloop konden ingrijpen. Na
ongeveer 120 standaard loden .22 LR
patroontjes te hebben afgevuurd waren
alle trekken uit de kunststofloop
weggesleten.
Kunststof lopen hebben dan wel een
goede trekweerstand maar zijn niet
duurzaam tegen de slijtage van een
kogel in een loop. Deze bevinding werd
ook elders in de wereld bevestigd door
andere wapenexperts.
Bij het gebruik van .22 High Velocity
patronen met een harder verkoperd
projectiel was de slijtage in de loop
dubbel zo snel en na 60 patronen
waren ook deze trekken volledig
weggesleten uit de kunststofloop. Deze
versleten lopen waren onbruikbaar
geworden en werden uiteindelijk
vernietigd en ook de frames werden
geneutraliseerd…
Een kunststofloop met een levensduur
tot 120 patronen kon een perfect
wegwerpwapen worden, echter de
Vlaamse bedrijven die een dergelijk
project konden uitwerken waren
ondertussen al failliet en de Polygun
projecten werden in de koelkast
gestopt.
“In the Line of Fire” en homemade wapens
Door de beperkingen van de levensduur van kunststoflopen werden kunststofwapens niet verder
ontwikkeld, echter een Amerikaans filmproject bracht de aandacht naar de mogelijkheid om een
kunststofwapen te maken door middel van een twee componenten kunststof mengsel te gieten in een
vorm die zich later kon uitharden tot een wapenonderdeel. (composiet wapens)
In de film “In The line of fire” met Clint Eastwood and John Malkovich jagen de auteurs de gehele
veiligheidssector de stuipen op het lijf met een homemade tweecomponenten kunststofwapen die door
John Malkovich meesterlijk door de metaaldetector gesmokkeld werd en in tal van criminele situaties
werd gebruikt.
Hoewel het hier om een film gaat en het technisch niet duidelijk is of de tweecomponenten (composiet)
loop met dunne wanddikte ook daadwerkelijk de hoge kamerdruk van het patroon kan overleven, is de
trend echter gezet. Kunststofwapens kunnen illegaal thuis gemaakt worden en kunnen de eenvoudige
metaaldetectoren van veiligheidsagenten passeren zonder dat iemand er ook maar enige controle over
heeft.
Hoewel geen enkele officiële wapenfabrikant het in zijn hoofd zal halen om illegaal wapens te gaan
produceren, toch blijft het gedachtengoed om illegaal wapens te kunnen produceren bij sommige
personen van groot belang vooral in de context van de persoonlijke verdediging
3D geprinte wapens / wapens maken met een 3D printer
De drang om zichzelf te kunnen verdedigen is voor sommige personen een enorme drijfveer die echter in
conflict is met de meeste internationale wapenwetten. Sommige personen vinden dat men zich niet
machteloos moet laten vermoorden en dat men in geval van een levensbedreigende situatie
toegang tot een wapen moet kunnen hebben om zichzelf te kunnen verdedigen.
Een van deze personen is
Cody Rutledge Wilson uit Texas, een student rechten, die het grondig oneens is met de internationale
wapenwetgeving die het recht op wettelijke zelfverdediging van het individu in vele gevallen ontzegt.
Om zijn standpunt te ondersteunen dat de controle op wapenhandel een illusie is en dat iedereen zijn
eigen wapen kan maken om zichzelf te verdedigen, pikt de ontwerper in op de composiet
kunststofwapens die jaren geleden al ontwikkeld werden, maar maakt deze nu echter met de nieuwe 3D-
printers die tegenwoordig overal ter wereld op de markt komen. Hoewel kunststofwapens allang niet meer
nieuw waren, het gebruik van een standaard 3D printer voor het maken van wapenonderdelen was
compleet nieuw.
Cody Rutledge Wilson die zichzelf een crypto-anarchist noemt produceerde als eerste een 3D geprint
pistool de Liberator genoemd en zet de technische tekeningen van het ontwerp met bijhorende
programma’s op het internet toegankelijk voor de gehele wereld.
Hoewel het wapenontwerp van het Liberator kunststof pistool uiterst primitief is en absoluut niet zonder
gevaar gebruikt kan worden, toch bewijst hij zijn stelling dat wapencontrole een illusie is en wapens
kunnen gemaakt worden door iedereen die ze nodig heeft.
Dit heeft natuurlijk voor de nodige spanningen gezorgd binnen de veiligheidssector en de anti-
wapenlobby, echter als student rechten wist hij zich keurig te verdedigen tegen de Amerikaanse
wapenwet, die dan wel zijn tekeningen en programma’s van het internet haalden, maar hem langs de
andere kant een vergunning gaven voor de productie van zijn kunststof wapenonderdelen. Uiteindelijk is
in Amerika het wapenbezit een recht en liggen zijn opvatting over wapenbezit vrij dicht bij de Amerikaanse
wettelijke bepalingen uit het Second Amendment.
In West-Europa sloeg het concept van de productie van 3D geprinte wapens in als een bom. De volledige
westerse anti-wapenlobby stond met de rug tegen de muur en schreeuwde om dringende maatregelen
tegen deze nieuwe technische ontwikkeling. Met de volle lading werd de overheid met vragen bestookt;
mag men 3d wapens maken, mag men thuis wapens printen, mag ik thuis een 3D wapen printen? Echter
de West- Europese wapenwetgeving is meer dan streng genoeg! en verbiedt elke productie van
wapenonderdelen als men daar geen vergunning voor heeft, ongeacht of het een kunststofwapen is of
niet!
Het afvuren van en 3D geprint wapen is niet zonder gevaar!
Voor eerst is Cody Wilson een crypto-anarchist, die zijn boodschap van anarchisme wil verspreiden en
niet zozeer een ervaren wapenexpert. De Liberator pistolen zijn eenvoudige 3D geprinte wapens die bij
lange nog niet op punt staan. Verschillende kunststof Liberator pistolen zijn al ontploft! Zwak punt van het
ontwerp was natuurlijk dat het standard munitie gebruikt die bestemd is voor metalen lopen. Bij standaard
munitie zit men met relatief harde kogelpunten die niet vervormt en kamerdrukken die vrij hoog kunnen
oplopen. Ook hoe groter kogeldiameter, hoe sterker de wanden van de loop moeten zijn. Ook bij het
produceren van de loop op een 3D printer kan het aardig mis lopen. Kleine verschillen in dichtheid van het
kunststof materiaal die gespoten wordt door de 3D- printer kunnen leiden tot zwakke plaatsen in de loop.
Ook kleine verschillen in afmetingen van de inwendige loop kunnen leiden tot het ontploffen van het
wapen.
Wat niet is kan nog komen! Ook Cody Wilson leert uit zijn fouten en bij elk ontploft wapen komt hij een
stap dichter bij het perfectioneren van zijn concept. Vooreerst zal hij tot de conclusie komen dat niet alle
standaard munitie geschikt is voor het gebruik in een kunststofloop. Met de keuze van een munitiesoort
waarbij het projectiel zich gemakkelijker aanpast aan de binnen diameter van een kunststofloop zal hij al
een groot deel van de loopontploffingen kunnen vermijden.
3D geprinte munitie.
Ook de Amerikaanse overheid ziet de gevaren in van de 3d wapens en is reeds in actie gekomen om de
financiële middelen van Cody Wilson en zijn bedrijf Defense Distributed te blokkeren. Op verschillende
plaatsen in de wereld zijn al 3D wapens ontdekt in de handen van criminelen. Ook de ontwikkelingen
gaan verder waarbij zelfs de 3D printers gebruikt worden voor het vervaardigen van speciale kunststof
munitie voor 3D wapens. Gezien men nu ook al de productie van 3D munitie vrijwel in handen heeft is de
stap naar pantser borende 3d munitie inmiddels al gezet. Harde projectielen uit gehard staal, of een niet
te detecteren hard materiaal, worden inmiddels al door middel van een kunststof sabot door de
kunststofloop afgevuurd en zijn in staat om kogelwerende vesten te doorboren. Dit betekend dat vanuit
technisch oogpunt het hek al van de dam is!
Illegale 3D printlabo’s
Het is uiteraard logisch dat in landen met een zeer
strenge wapenwet of waar het particulier
wapenbezit verboden is, de eerste illegale 3D
wapen printlabo’s ontstaan.
Met de financiële steun uit het misdaad milieu zal de
ontwikkeling en de verspreiding van 3D wapens
verder gaan.
De nood om vanuit het crimineel milieu de
kogelwerende vesten van de tegenstanders te
kunnen doorboren zal natuurlijk leiden tot meer
illegale kunststof pantserborende munitie.
Als enige oplossing zullen er ook nieuwe
kogelwerende vesten moeten ontwikkeld worden die
deze illegale kunststof pantserborende munitie zal
moeten kunnen stoppen.
Triton plate carrier met harde
platen
Harde ballistische plaat
NIJ-4 Conj. tegen
pantserborende munitie AK 47
Triton plate carrier zonder
harde platen
Ares kogelwerende vest
NIJ-3A(04)
Goedkope snijwerende T-shirt
van top kwaliteit
Cutyarn niveau 5 Coolmax
Snijwerend onderhemd
Spectra-Coolmax mix.
lange mouwen niveau 5
Witte snijwerende T-shirt voor jongeren
om onder hemd te dragen
Coolmax - Cutyarn L5 - Coolmax
QPC kogelwerende vest NIJ-3A+NIJ-4
Molle systeem tegen pistolen en
Kalashnikov geweren
Waterafstotende zwarte regenjas
snijwerend niveau 5
Snijwerende Boxershort
Cutyarn niveau 5
Revolutionair
Combat Cut T-shirts
Combat Cut Bravo Full Protection
3x grotere snij- en steekweerstand
Kan de huidige steekwerende vesten
vervangen en biedt tal van voordelen.
Sportive rode snijwerende t-shirt
Jersy – Cutyarn L5 - Coolmax
Waterafstotende rode regenjas
snijwerend niveau 5